استفاده صحیح از تکنولوژی

شاید پیشرفت تکنولوژی و ماشینها ما را سریعتر به مقصد برسانند؛ اما باید بدانیم به کجا می رویم.

خیلی از مطالبی که به سرعت در حال رشد هستند در دنیای تکنولوژیکی هم می توانند بسیار با ارزش باشند و هم بی ارزش؛ چون ممکن است فقط برای اطلاعات ما نباشند بلکه روشی برای تبلیغاتند.

من خودم به شخصه به اطلاعاتی که رایانه در اختیارم قرار می دهد بسیار علاقه مندم و حتی قبول دارم و میخواهم آن را یاد بگیرم.

با این حال بعضی وقتها قبل از اینکه پشت رایانه بشینیم هم گیج می شویم چون مطالب زیادی هستند که باید از میانشان عبور کنیم و روز به روز هم علم و تکنولوژی پیشرفت می کنند.

ما باید طوری از رایانه استفاده کینم که  به خوبی استفاده کنیم و مراقب باشیم و گول هم نخوریم و وقتی می خواهیم به بهترین نحو استفاده کنیم مهارت زندگی خود را به یاد بیاوریم ،مانند مهارت های زیر :

۱)اعتماد به نفس:

اگر رایانه می توانست حرف بزند و درباره مهارتهای زندگی، با ما صحبت کند، مطمئنم که می گفت: « یادت باشد من یک ماشین هستم. من از تو استفاده نمی کنم ، بلکه تو با من کار می کنی. نگذار تو را بترسانم . از آنچه درباره من می دانی برای یادگیری بیشتر استفاده کن. به دیگران نیز کمک کن تا یاد بگیرند چطور از من استفاده کنند.»

مثلا وقتی برای فرزندتان نرم افزاری می خرید، به دنبال برنامه ای باشید که بچه ها را به فعالیتهای فکری و خلاق وادار می کند، نه برنامه های سطحی و بی ارزش که شخص با فشار یک دکمه ، در را باز می کند و پرنده را پیدا می کند.

برنامه ای که انتخاب می کنید باید به ایجاد اعتماد به نفس کودکتان کمک کند و آنها را یاری کند تا از رایانه در سطوح مختلفی استفاده کند.

۲)انگیزه:

هدفی را مشخص کنید؛ سعی نکنید بدون هدف خاصی تنها شناور باشید. بلکه موضوعی برای یادگیری انتخاب کنید.

۳)مسئولیت پذیری:

مسئولیت اطلاعاتی را که دریافت می کنید به عهده بگیرید و درباره اینکه وارد چه برنامه ای بشویم و به کدام اعتنایی نکنیم و در مورد چه برنامه هایی به دنبال اطلاعات بیشتری باشیم ، فکر کنید.

فقط وجود اطلاعات در رایانه به این معنا نیست که آنها درست هستند، و یا حتی ارزش دانستن را دارند.

۴)تلاش:

اگر درحال انجام کار و یا تحقیقی هستید به بیش از یک منبع مراجعه کنید یعنی هم از رایانه کمک بگیرید و هم کتاب هم از تجربیات دیگران و این کار معنای دقیق هم کنشی ست.

۵)خلاقیت:

مراقب باشید به رایانه عادت نکنید. یعنی مدت زمان خیلی زیادی را جلوی صفحه رایانه سپری نکنید.

می توانید در استفاده از رایانه میان خودتان و اطرافیانتان و حتی فرزندتان خلاقیت به خرج دهید مثلا صفحه ای اختصاصی برای خودتان درست کنید.

۶)پشتکار:

رایانه معام بزرگ پشتکار است. وقتی با این وسیله کار می کنیم، با ناکامی زیادی روبه رو میشویم که باید تحمل کرده و بر آن غلبه کنیم. با یک حرکت اشتباه، رایانه از برنامه خارج می شود و باید سعی کنیم دوباره با پشتکار آن را به برنامه مورد نظر برگردانیم.

۷)توجه به دیگران:

در مورد قسمتهایی که وارد می شوید و افرادی که از طریق اینترنت با آنها صحبت می کنید، مراقب باشید.

دنیای رایانه چندان فرقی با قدم زدن در قسمتهای مختلف یک شهر ندارد. قمتهای امن و قسمتهای خطرناک و خطرناکتر در این شهر وجود دارند.

۸)کارگروهی:

درست همانطور که دوست دارید با فرزندتان جلوی تلویزیون بنشینید، با او جلوی رایانه بنشینید و با هم در اینترنت بگردید و با یکدیگر درباره اش صحبت کنید.

۹)عقل  سلیم:

زیاده روی حتی در مورد چیزهای خوب هم نامناسب است. همانطور که برنامه ای برای تماشای تلویزیون دارید، برای استفاده از رایانه نیز برنامه ای تنظیم کنید.مخصوصا برای استفاده از رایانه ، از یک ساعت رومیزی استفاده کنید.

۱۰)حل مشکلات:

رایانه ها حلال مشکلات نیستند. آنها نمی توانند به جای ما فکر کنند, اما  می توانند اطلاعاتی ارائه دهند که به مراحل حل مشکلات ما کمک کند.

۱۱)تمرکز داشتن:

مطالب زیادی را می توان در سایتها یافت که ممکن است به نظر شبیه یک سرزمین عجایب باشد. وقتی می دانید به دنبال چه چیزی هستید؛ این سایتها تبدیل به سرزمین عجایب می شوند؛ اما اگر ندانیم ، شکست میخوریم.

۱۲)واقعیت مجازی، واقعیت حقیقی نیست:

خودمان را فریب ندهیم. واقعیت در رایانه مانند یک کپی از یک اثر هنری معروف است. ما اثر واقعی را با چشمانمان نمی بینیم. این کار مانند آن است که به جای دیدار اعضای خانواده ، فیلم ویدئویی آنها را ببینیم.

وقتی مشغول کار و در پی دستیابی به یک چیز واقعی هستیم، اگر امکان استفاده از رایانه و دسترسی به اینترنت را داشته باشیم، می توانیم از وقعیت مجازی بهره گیریم؛ اما خود واقعیت بهتر است و به همین علت مهارتهای زندگی اهمیت زیادی دارند.