دلیریوم (روان آشفتگی)

دلیریوم به نوعی تخریب شناحتی نوساندار و اختلال در هوشیاری به صورت حاد می گویند.

دلیریوم یک سندرم است نه یک بیمارری یک اختلال کمتر شناخته شده است .

دلیریوم باعث اختلال هوشیاری و تغییر شناختی در کوتاه مدت است. تخریب هوشیاری که همراه با تخریب کلی اعمال شناختی بروز می کند.

از علائم دلیریوم می توان به نابهنجاری خلق – ادراک و رفتار – نشانه های روانی شایع و لرزش – حرکات بال بال زدن – نیستاگموس – نابهنجاری حرکتی و بی اختیاری ادرار اشاره کرد.

به طور کلی دلیریوم شروع ناگهانی و سیری کوتاه و نوساندار دارد. اختلال دلیریوم اختلالی شایع است.

گاهی دلیریوم در فرد پس از عمل جراحی روی می دهد.

علل دلیریوم پس از جراحی عبارتند از: استرس جراحی – درد پس از عمل – بی خوابی – دارو های ضد درد – عدم تعادل الکترولیتی – عفونت – تب و از دست دادن خون .

سندرم دلیریوم تقریبا ناشی از یک یا چند نابهنجاری مغزی سیستمیک موثر بر مغز است.

از خصوصیات اصلی دلیریوم می توان به تغییر سطح هوشیاری – تغییر توجه به معنی کاهش توانایی تمرکز- تخریب سایر کارکرد های شناختی – شروع سریع – دوره کوتاه – نوسان بارز و غیر قابل پیش بینی در شدت اشاره کرد.

دلیریوم را باید از افسردگی و اسکیزوفرنی افتراق داد . بیماران مبتلا به اختلال ساختگی ممکن دلیریوم را و علائم آن را تقلید کنند.

برای درمان بیماران دلیریوم باید در شرایطی قرار گیرند که دچار سانحه نشوند بیمار مبتلا به دلیریوم نباید محرومیت حسی داشته باشد و دچار تحریک محیطی شود.