نحوه برخورد با رفتارهای نوجوانان
امروزه بیشترین شکایتی که از سوی والدین شاهد آن هستیم ناراحتی والدین به دلیل رفتار های خاص و عجیب نوجوانانشان است.پیش از آن که به رفتارهای نوجوانان و نحوه ی برخوردبا این رفتارها بپردازیم.بهتر است اطلاعاتی در مورد شیوه های مدیریت رفتار آنها در اختیار شما قرار دهیم تا بدانید که در مواقع لازم چگونه باید با رفتار سرزده از سوی نوجوانان برخورد شایسته ای داشته باشید.
چطور میتوانید کاری کنید تا فرزندتان ب جای رفتارهای عجیب با شما همکاری کند؟
برای اینکه نوجوان شما بپذیرد که به موقع درخانه حضور داشته باشد یا اتق خود را تمیز کند چه باید کنید؟
چگونه باید او را متقاعد کنید که خواهر و برادر خود را آزار ندهد و یا بی توجهی های خود را کنار بگذارد و کمی مسئولیت پذیر باشد؟
قبل از هر گونه اقدامی بهتر است تا رفتاری را که میخواهید به آن بازخورد دهید را مورد تحلیل قرار دهید.سپس می توانید انتظارات و قوانین ویا پیامدها را به طور همزمان مدیریت و تدوین نمایید و این یعنی نجات دادن قوانینی که قرار است زیرپا گذاشته شوند.
توجه داشته باشید که شما باید منظور دقیق خود را از حرفی که قرار است بزنید برسانید و این یعنی سخنان خود را بسیار صریح و قاطع بیان کنید و در سخن گفتن اعتدال را رعایت کرده وهمچنین سعی کنید از آن کوتاه نیامده و قاطعیت خود را به مقدار لازمی حفظ کنید.
تحلیل کنش ها و برخوردها
بسیاری از وقت ها عکس العمل و بازخوردی که والدین به کنش ها و رفتارهای نوجوانان میدهند این است که با ناامیدی اظهار داشته باشند که: (پسرم نمی خواهد عضو خانواده ما باشد) ویا (دخترم افسرده و غمگین است)
این برداشت های شخصی برانگیزاننده ی سوالهایی است که لازم است پرسیده شوند.به طور مثال:((میتوانید مثالی بزنید تا منظور خود را از جمله ی پسرم نمی خواهد عضو خانواده ما باشد را دقیق بیان کنید؟)) ویا
((فرزند شما چه رفتاری نشان داده است که فکر کردید افسرده و غمگین است؟))و اینگونه از والدین خواسته می شود تا در مورد هررفتاری به صورت موردی فکر کنند و نه به صورت کلی.وقتی شما می گویید که دخترتان افسرده است امکان دارد که منظورتان این باشد که او علاقه اش را به اموری که برایش اهمیت داشته اند از دست داده است.
قبل از برخورد با هرگونه کنش و رفتار و دگرگون کردن آن نخست باید آن کنش را به طور صریح و دقیقی روشن و مشخص سازید.اگرچه موفق نباشید کاری کنید تا پسرتان همیشه با شما زندگی کند اما میتوانید کاری کنید تا او بیشتر با شما رفت و آمد داشته باشد و بیشتر به شما سربزند.
اگر اظهار میدارید که فرزند نوجوان شام عصبانی و یا خشمگین است باید مشخص سازید که دقیقا چه کاری انجام داده است؟آیا او به طور داعم غرغر میکند یا هنگامی که با او مشغول حرف زدن هستید شکلک های ناخوشایندی درمی آورد؟یا در را به هم می کوبد؟او دقیقا چه می کند؟
بسیاری از والدین برای مشخص ساختن یک کنش و یا رفتار خاص اغلب دچار مشکل میشوند زیرا آنها همیشه درمورد کنش ها به صورت کلی قضاوت می کنند.به هرحال گام نخست در تغییر رفتار این است که سعی کنید جزئی نگر باشید نه کلی نگر.از اینکه دست به اظهارات مبهم بزنید خودداری کنید و رفتاری را که باعث نگرانی شما شده به صورت روشن مشخص سازید.
برای خودتان مشخص سازید که قصد دارید چه چیزی را تغییر دهید
پس از آن که رفتار مورد توجه را مشخص کردید و دقیقا روی آن تمرکز کردید می توانید پیامدها و نتایج آن را تحلیل و مورد بررسی خود قرار دهید.به طور مثال:کودکی که هیچ گاه نمی تواند مخالفت با خواسته هایش را بپذیرد.چگونه دچار این روحیه شده است؟
در تحلیل هر رفتار باید به میزان تکرار آن توجه کنید.یعنی رفتار و کنش چندبار در روز یا هفته رخ می دهد.به طور معمول هنگامی که والدین نگرشی کلی به رفتار فرزندشان دارند نمیتوانند تغییرات تدریجی و جزئی را مشاهده کنند.اما باید به تغییرات کوچک و تدریجی توجه لازم را نمود و دیدگاه خود را به تغییرات بزرگ و جهشی محدود نکرد.
والدین میتوانند میزان رفتارهای کودک و تکرار آن را درطول هفته یادداشت کنند.با چنین شیوه ای در تحلیل کنش ها میتوان تغییرات مهم رفتاری و نتایج حاصل از آن را مشاهده کرد.بسیاری از افراد کارهایی را انجام می دهند که به پیامدهای آن فکر نکرده اند.اگر پیامد هرکاری را قبل از انجام آن کار بدانید بهتر میتوانید تصمیم بگیرید که آیا آن کار را انجام بدهید یا ندهید.
بیشتر رفتارهایی که از سوی افراد مشاهده میشود دستاورد آگاه شدن آن ها از پیامد کنش ها و پاسخ افراد به شرایط محیطی است.گاهی اوقات تغییر یک رفتار بدون تغییر شرایط محیطی امکان پذیر نیست.تغییر شرایط باعث آسان تر شدن تغییر یک رفتار ناخوشایند خواهد شد.
بدیهی است که دگرگونی شرایط محیطی نوجوان شما بسیار دشوار تر از یک کودک است.رفتار والدین و پاسخی که به کودک خود می دهند یکی از عواملی است که باید تغییر یابد تا از بروز مشکلاتی در دوران نوجوانی آن فرزندان جلوگیری کند.بنابراین به همان اندازه که تحلیل رفتار یک نوجوان اهمیت دارد تحلیل رفتارها و واکنش های والدین هم اهمیت دارد.
اگر والدین موفق شوند واکنش های خود رانسبت به رفتار نوجوانشان دگرگون و کنترل کنند و پیامدها و نتایج تازه ای برای درخواست هایشان تصور کنند میتوانند شاهد اصلاح رفتار فرزندشان باشند.خلاصه این که برای تغییر یک رفتار باید به اهمیت شرایط توجه داشت شرایط که والدین عاملی تعیین کننده در موفقیت آن محسوب می شوند.
همیشه به نوجوانانتان این اعتماد را بدهید که آنها را حمایت میکنید
اکثر نوجوانان به حرفهای والدین خود گوش نمی دهند.یک دلیا برای بروز این رفتار این است که والدین آنها اغلب در گفتارشان جدی پیگیر نیستند.این نکته مهم راباید در برخورد با فرزندتان به خاطر بسپارید که جدی نبودن شما و گفتن سخنان متناقض به فرزندتان علت اصلی گوش نکردن او و یا شکست روش های اصلاحی شما می باشد.
برای اینکه فرزندانتان به حرف های شما گوش کنند لازم است برای آنها قانون های مشخصی وضع شود تا بدانند که چگونه باید در محیط خانه رفتار شود.اما همین قانون ها علاوه برقطعیت لازم باید با نرمی و بدون پرخاش به آنها گفته شود تا بتوانند پذیرای آن باشند.
شما ممکن است از فرزندتان بخواهید کاری انجام دهد ولی پیگیر انجام درخواست خود نباشید .به پسر خود میگویید تا زمانی که اتاق خودرا تمیز نکرده است حق خروج از خانه را ندارد.اوبرای چند دقیقه به اتاق خودش می رود سپس بیرون آمده و می گوید میخواهم از خانه بیرون بروم.شما سوال میکنید آیا اتاقت را تمیز کرده ای؟او پاسخ مثبت داده و خانه را ترک می کند.پس از چند ساعت که به اتاق او وارد می شوید مشاهده میکنید که او کاری انجام نداده است.این به خاطر این است که او قاطعیت شما را نپذیرفته است.
اگر نوجوانان بدانند که خانه قانون دارد ممکن است اول آن را نپذیرند اما به مرور زمان می پذیرند که قانون مدار شوند.اگر رفتار والدین با گفتار آنها سنخیت نداشته باشد باعث بی ثباتی در رفتار نوجوانان می شوند.پس خوب و پسندیده است که قاطعیت در رفتار را از حالا به فرزندان خود بیاموزید.